پوریا آقاجانی : باید گفت که اراضی ملی زمینهایی هستند که متعلق به سازمان منابع طبیعی، سازمان محیط زیست و دولت است و اشخاص خصوصی حق تصرف و بهرهبرداری از این اراضی را نخواهند داشت. اراضی ملی ممکن است داخل شهر یا خارج از شهر باشند. در ارتباط با اراضی ملی، نکته بسیار مهم، تشخیص اراضی ملی از عادی است. این تشخیص یعنی تشخیص اراضی ملی از اراضی عادی تنها بهوسیله کمیسیون ماده 56 منابع طبیعی امکانپذیر است. کمیسیون معیارهایی برای تشخیص این اراضی دارد که باید بر اساس همان عمل شود. در این نوشتار قصد داریم به بررسی معیارهای تشخیص اراضی ملی از عادی و فرق منابع ملی با منابع طبیعی طبیعی بپردازیم. بنابراین اگر قصد کسب اطلاعات در این زمینه را دارید پیشنهاد میشود این مطلب را تا انتها ماطلعه کنید و سؤالات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
اراضی ملی زمینهایی را شامل میشود که در اختیار دولت و سازمانهای دولتی است. مطابق با این تعریف، میتوان نتیجه گرفت که اشخاص خصوصی حق بهرهبرداری از این اراضی را نداشته و استفاده از این زمینها بهطور کلی در اختیار دولت است. بر اساس قانون، تشخیص زمینهای ملی از زمینهای عادی بسیار مهم است زیرا زمینهای ملی جزو دارایی و ثروت دولت است و در حاکمیت دولت قرار دارند. اراضی ملی ممکن است در داخل شهر و یا در خارج از شهر باشد و اگر اراضی ملی خارج از شهر باشند تحت اداره سازمان منابع طبیعی و اگر اراضی ملی داخل شهر باشند تحت اداره سازمان مسکن و شهرسازی است.
همانطور که گفته شد، هیچ شخص حقیقی و حقوقی حق تصرف در این اراضی را ندارد و در نتیجه دولت باید با تشخیص اراضی ملی از اراضی عادی، سازوکارهایی پیشبینی نماید که از مداخله و بهرهبرداری افراد سودجود در این زمینها پیشگیری نماید. البته باید دقت داشت که تشخیص این اراضی کار آسانی نبوده و اگر این تشخیص به اشتباه انجام شود، ممکن است مخل حق اشخاص عادی در زمینهای عادی باشد، زیرا اشخاص عادی میتوانند مالک اراضی عادی بوده و در این اراضی دارای حق باشند.
پوریا آقاجانی